من هانیه سلامیراد هستم، متولد آبان ماه ۱۳۶۳، فارغالتحصیل کارشناسی زبان و ادبیات فارسی از دانشگاه فردوسی مشهد و دانشجوی ترم چهارِ ادبیات کودک و نوجوان، مقطع کارشناسی ارشد در دانشگاه بینالمللی امام رضا (ع). برایتان از فعالیتها و دستآوردهای تحصیلی، شغلی و اجتماعیام در این سالها میگویم:
مهر ماه سال ۱۳۸۷، من از طریق طرح «کانون مدرسه» وارد کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان شدم و بعد از یک سال، در سمت مربی ادبی و به صورت قراردادی، همکاریام را با کانون آغاز کردم.
سال ۱۳۹۲، فعالیتم را در رادیو خراسان رضوی، در کسوت نویسندهی برنامههای روتین و مناسبتی، و نیز گویندهی آیتمهای نیایشی شروع کردم. در این سال، نویسندگی و اجرای برنامهی رادیوییِ «شکوفهی شعر» را هم که موضوعش آموزش مبانی شعر در قالب یک برنامهی کوتاه بود، انجام میدادم.
آن وقتها در کتابفروشی انتشارات امام مشهد، هر پنجشنبه، برای بچهها کارگاههای نوشتن خلاق و داستاننویسی برگزار میکردم و این شد آغاز پویش «بچههای پنجشنبه» که به مدت پنجسال در بازار کتاب گلستان مشهد و بعد از آن، در پردیس کتاب مشهد ادامه پیدا کرد و در سطح شهر هم رویدادهای خوبی را رقم زد، رویدادهایی با موضوع محیط زیست، جشنهای درختکاری، نمایشگاههای آثار ادبی کودکان، جشن یلدا و مسابقات نقاشی خیابانی برای کودکان، که همه با همکاری و حمایت مجموعهی انتشارات امام به مدیریت آقای علی رجبزاده برگزار و اجرا میشد.
سال 1389، مدرک معادل فوق دیپلم گرافیک گرفتم که در مسیر مربیگریام بسیار راهگشا بود. در همین راستا، تسلط بر نرمافزار فتوشاپ هم در طراحی و نمایش آثار اعضا و انجام پروژههای گوناگون یاریام کرد.
فعالیتهای دیگری هم در این زمینه داشتهام:
- تصویرسازی مجلهی الکترونیکی مداد گلی؛
- طراحی جلد یکی از مجموعههای «آفتاب و مهتاب» کانون پرورش فکری؛
- طراحی پوسترها و دعوتنامههای نمایشگاههای آثار ادبی، در کانون و بعضی مؤسسات دیگر.
از سال ۱۳۹۷ تا ۱۳۹۸، در کانون پرورش فکری، مشاور مدیر کل محترم وقت (آقای زرهساز) در امور مربیان بودم، اما از آنجا که توان درک مناسبات پیچیدهی اداری را نداشتم، از این سِمت کناره گرفتم.
سال ۱۳۹۸، برگزاری دو دوره برای معلمان آموزش و پروش و با موضوع «شیوههای برگزاری کلاس نوشتن خلاق برای کودکان» سرفصل تازهای در فعالیتهای من بود که به برگزاری دو کارگاه حضوری و مجازی دیگر برای مربیان، معلمان و دانشجویان علاقهمند انجامید.
وقتی پاندمی کرونا آغاز شد، برای برگزاری کلاس در محیطهای بسته، مشکل داشتیم. از آنجا که به ارتباط حضوری با مخاطب اصلیام (کودکان و نوجوانان) نیاز داشتم، از اواخر بهار ۱۳۹۹، در فضای آزادِ مجموعهی «باغِ بازی»، کارگاههایی با عنوان «نوشتن در باغ، ویژهی بچههای درخت توت»، طراحی و برگزار کردم که هنوز ادامه دارد.
در پایان سال 1400، کتاب چیزی بگو اثر پیتر اچ. رینولدز را با بچههای درخت توت، در استودیو، ضبط و به شکل پادکستی نمایشی، تهیه و تنظیم کردیم. در ضمن این فعالیتها، تلاش من برای طراحی و اجرای پروژههای مناسبتی، متناسب با بستر فرهنگی و نیاز کودکان هر منطقهی مشهد ادامه داشت و حاصل آن برگزاری نمایشگاه و مراسم «بفرمایید روضه» و نمایشگاه عکس و عکسنوشت اعضای مرکز یک کانون پرورش فکری مشهد دربارهی ایام محرم (با تأکید بر اهمیت توجه به مدیریت زباله در مراسم مذهبی) بود.
از بهار ۱۳۹۹ تا کنون، یکی از فعالیتهای مهم من و بسیاری از مربیان کانون، برگزاری کارگاههای مجازی در فضای اسکای روم بوده است. من به سهم خودم، دو کارگاه برای مربیان ادبی و هنری برگزار کردم و تلاش کردم تجربههای خودم را در ابداع شیوههای خلاقِ جذب و پایدارسازی اعضای کانون، در این فضا با مربیان به اشتراک بگذارم.
غیر از فعالیتهایی که گفتم، یکی از کارهای تقریباً دایمی من، برگزاری کارگاههای نوشتن خلاق در مدارس و مؤسسات گوناگون بوده است: دبستانهای نجمه (۱۳۹۲)، نوآوران (۱۳۹۴)، نور (۱۳۹۵) و سپهر آفرینش (۱۳۹۸) و نیز شهرداری مشهد (تابستان و پاییز ۱۳۹۹).
- نویسندگی بیلبوردهای شهری در شهرداری تهران (۱۳۹۳)
- گردآوری آثار نوشتاری کودکان در کارگاههای نوشتن خلاق، در قالب کتابی به نام به یک نفر شاد نیازمندیم (۱۳۹۴)
- ترجمهی مجموعهی ده جلدیِ «سلام کیتی» به شعر، برای مخاطب خردسال (۱۳۹۵)
- نویسندگی در روزنامهی قدس، در مجموعهی «هشت»، ویژهی مخاطب نوجوان (۱۳۹۶)
- نویسندگی در روزنامهی قدس برای مخاطب بزرگسال (۱۳۹۶)
- نویسندگی و گویندگی آیتم مناجات سحری رمضان (۱۳۹۹)
- داوری جشنوارهی سرود مهدکودکها (۱۳۹۴)
- داوری جشنوارهی قصهگویی در بخش نوجوان (۱۳۹۵)
- برگزیدهی دو جشنوارهی قصهگویی در مرحلهی استانی (۱۳۹۳ و ۱۳۹۵)
- برگزیدهی جشنوارهی نیایش (۱۳۹۸)