توکتاب شماره‌ی 30 – بازیافتن، جان و جهان

دانش‌جوی دیگری گفت: «مقدمه‌ي کتاب متفاوت بود و اتفاقاً آن‌جایی که در دلم به نويسنده گفتم آفرین، همان مقدمه بود. نویسنده می‌گوید که متخصص نیست، اما اثر خیلی قشنگ، ساده و صادقانه بود، مثل خود نویسنده که همه‌ي ما می‌دانیم دغدغه‌ی بازیافت دارد و هر جا باشد، به آن پای‌بند است، مثل روزهایی که در مؤسسه‌ی توکا مسئولیت داشت و در این‌جا هم تفکیک زباله را انجام می‌داد».

در پایان، آقای دکتر مهدوی، مجری جلسه، علاوه بر جمع بندی دیدگاه‌های حاضران، در توضیح برداشت و نظرش راجع به کتاب گفت: «خانم یدالهی، به خاطر کتابتان تبریک می‌گویم. از خواندن کتاب لذت بردم. گاه یک مطلب را از جهات مختلف پر و بال می‌دهید، اما در نهایت به انسجام می‌رسید. به رنج‌هایی اشاره کردید که آدم را می‌سازد. کتاب به سه مرحله‌ی صفر و یک و دو تقسیم شده و مثال‌ها و مطالب به هم ارتباط پیدا می‌کند. در توضیح بخشی که به نظر دوستان مبهم یا بی‌ربط رسیده بود، باید بگویم نویسنده تلاش داشته بخش زلزله یا بلایا را در یک جدول بیاورد و توضیح بدهد که چه‌طور می‌شود از انباشت زباله‌های ذهنی پیش‌گیری کرد و این مربوط به موضوع پیش‌گیری در بخش صفر است. من هم از مقدمه لذت بردم. تفاوت ادبیات مقدمه با متن، برای من که ادبیات خوانده‌ام بدیهی و مطلوب است».