مردی که هرگز نمی میرد. ( معرفی فردوسی)
گیتی و شاپور از انتهای باغ با داد و فریاد، مادرشان را صدا می‌زدند تا رسیدند به خانه. نفس‌نفس می‌زدند. فردوسی ه
صدای هزار هزار پرنده در گوش من است (ابوعلی سینا)
تازه روی درخت جاگیر شده بودم که ریحانه خاتون از ته باغ، با آن چشم‌های تیزش مرا دید. چنگ زد به صورتش و دوید سمت م
این باغ قصه‌های عجیبی دارد (سعدی شیرازی)
سفره‌ی بزرگی در ایوان کاخ گسترده بودند، سفره‌ای رنگارنگ از انواع خوراک‌ها و نوشیدنی‌ها. سینی و طَبَق‌های م
قصه‌ی مهربان‌ترین پدربزرگ نقاش – محمود فرشچیان
نقاشی‌ها داستان دارند؛ مخصوصاً تابلوهای عزا و محرم که واقعه‌ای تلخ و تاریخی را روایت می‌کنند؛ تابلویی مثل «
قصه‌ی آشنایی من با مرجان فولادوند
مرجان فولادوند نویسنده و شاعر و روزنامه‌نگار و دکتر ادبیات فارسی است. کلی در حوزه‌ی ادبیات فارسی و ادبیات کود
عمران صلاحی، بچه‌ی جوادیه
عمران صلاحی نوشتن را از مجله‌ی توفیق و به دنبال آشنایی با پرویز شاپور در سال 1345 آغاز کرد. مجله‌ی توفیق هفته
بزرگ‌مردی به نام دکتر مرتضی شیخ
حتماً این جمله را شنیدید که می‌گویند دست این دکتر سبک است. چرا بعضی از دکترها در چشم مردم بزرگ‌اند؟ این جا بای
مجید انتظامی، اصیل و مردم‌دار
من فکر می‌کنم مجیدی انتظامی مثل پدرش مردم را خوب می‌شناسد؛ برای همین است که با آهنگ «روز واقعه» گریسته‌ایم و
هوشنگ ابتهاج، مرد کهن ادبیات امروز
به هوشنگ ابتهاج که فکر می‌کنم آن ریش بلند سفید که از او چهره‌ای متفاوت و دیرینه ساخته را فقط در ذهن ندارم. برای
آشنا و خوش رنگ و لعاب؛ مثل نقاشی‌های پرویز کلانتری
هویت چیز عجیبی است. شما اگر در هنر مدرن هم سرامد باشی، با آن داشته‌های هویتی و درونی می‌توانی این هنر مدرن را آ
قصه‌ی قهرمانی آتش‌نشانان
نمی‌خواستیم غم‌نامه بنویسیم اما تقویمِ مناسبت‌های ما با غم و درد عجین است. این روزها یکی از شغل‌های سخت، بدو
عباس معروفی، خالق سمفونی مردگان در غربت جاودانه شد.
قصه‌ی عباس معروفی چه بود که همه از نبودش دلتنگ شدند؟ او نویسنده، نمایشنامه‌نویس و شاعر بود. اثر برجسته‌اش «س