در ستایش فراغت اثر برتراند راسل
این مثل را شنیده‌اید که آدم بی‌کار شیطان می‌شود؟
مشابه این مثل در بسیاری از فرهنگ‌ها و کشورها هم دیده می‌شود. یعنی مثل‌هایی در ستایش کار و نکوهش بی‌کاری.
نویسنده کتاب «در ستایش فراغت» این باور را زیر ذره بین برده. او اسم بی‌کاری یا تن پروری را به کار نمی‌برد بلکه اصطلاح فراغت را استفاده می‌کند. راسل می‌گوید آیا این مقدار ساعت کار روزانه نیاز اقتصاد و جامعه امروز است؟ آیا ما نیاز داریم این تعداد نیروی کار و جوان به صورت روزانه و بی‌وقفه کار کنند؟
و یک سوال اساسی می‌پرسد این اختراعات و این همه پیشرفت فرهنگ و تولید ادبیات و هنر نتیجه کار است یا فراغت؟
آیا اگر فردی نیازهای اولیه‌اش تامین شود فرصت خلق هنر را نخواهد داشت؟
بعد از خواندن این کتاب، یک نگاه جدی و دوباره‌ای به کار هر روزه و تکراری و نگاه متفاوتی به اوقات فراغت خواهید داشت.
خواندن این مقاله بیش از نیم ساعت زمان نمی‌برد. اما ارزش بالایی دارد.
این کتاب، نگاه سنتی و همیشگی را به خیلی از باورها زیر سوال می‌برد. همان چیزی که باعث جهش و پیشرفت می‌شود. رها شدن از تکرار یک باور عمومی است.
توصیه می‌کنم اثر را بخوانید.
این مقاله در توکتاب 3 موسسه هم بررسی شد که میتوانید گزارش آن را اینجا بخوانید.
داستان‌نویسی را از دوره راهنمایی شروع کردم و در دوره دبیرستان با برگزیده شدن در مسابقات داستانی، جدی‌تر وارد این هنر شدم. در سال 73 دوره دیپلم داستان‌نویسی را در حوزه هنری مشهد گذراندم و وارد گروه ادبیات کودک و داستان حوزه شدم و مدت سه سال، عضو این گروه بودم.
مدتی با مجله زائر به عنوان بازنویس، در سمت مربی داستان نویسی و نویسنده با فرهنگسراها و شهرداری مشهد، به عنوان ویراستار با مجلات تخصصی عمران و مواد متالوژی دانشگاه فردوسی همکاری داشتم.
اکنون کارشناس ادبی مکاتبه‌ای کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان هستم و مدت سه سال است که به آرزوی دیرین خودم که همکاری جدی با یک موسسه تخصصی است رسیده‌ام و یکی از مدیران موسسه قصه‌گویی “توکا انوشه دستان پرداز” هستم.
دیدگاهتان را بنویسید