مجید انتظامی، اصیل و مردمدار
من فکر میکنم مجیدی انتظامی مثل پدرش مردم را خوب میشناسد؛ برای همین است که با آهنگ «روز واقعه» گریستهایم و دلمان پر کشیده برای «بوی پیراهن یوسف» مجید انتظامی. هنرمند پر ادا و افادهای نیست؛ هرچند کاملاً هنر جهان را میشناسد اما آن را با اصالت مردمان سرزمینش پیوند میزند؛
در خانوادهای هنرمند به دنیا آمد؛ هنرمند در حد عزتالله انتظامی. پدرش در قلهی بازیگری ایستاد و او در قلهی موسیقی. مجید انتظامی در ۱۸ اسفند ۱۳۲۶ و در تهران متولد شد. وقتی از موسیقی حرف میزند عاشقترین است. او میگوید دنیا پر از صدای موسیقی و ترنمهای زیباست. در کنسرواتوی برلین درس خواند. همهی عاشقان موسیقی، این دانشگاه را خوب میشناسند.
انتظامی در سال 1353 وقتی 27 ساله بود به ایران بازگشت و در ارکستر سمفونیک تهران استخدام شد. همزمان در دانشگاه تهران و مدرسهی عالی موسیقی شروع به تدریس کرد. بعد از انقلاب با اجازهی آیتالله بهشتی کارش را در ارکستر سمفونیک ادامه داد. میگوید ابتدا تماشاگران نمیدانستند دست بزنند یا صلوات بفرستند. آنها در مراسم گوناگون سرود ملی را مینواختند؛ یک بار در استادیوم 12 هزار نفری آزادی گروهی حمله کردند و سازهایشان را درب و داغون کردند.
مجید انتظامی در سال 1357 و در 31 سالگی با آذرنوش صدر سالک یکی از شاگردان هنرستانیاش آشنا شد و سپس ازدواج کرد. خودش موسیقی «بوی پیراهن یوسف»، «روز واقعه»، «دوئل» و «آژانس شیشهای» را دوست دارد. میگوید مجید انتظامی عاشق را در این موسیقیها پیدا کنید.
جایزههای معتبر و مهمی را گرفتهاست که مهمترین آنها میتواند ماندگار شدن آهنگهایش در ذهن و ضمیر ایرانیان باشد. آهنگ فیلمهای «تنهاترین سردار»، «من ترانه 15 سال دارم»، «کلاه پهلوی» و… از دیگر آهنگسازیهای فیلم استاد انتظامی است.
مستندی با عنوان «اُبوایست» به کارگردانی «امیر صادق محمدی» زندگی حرفهای و خانوادگی مجید انتظامی را روایت کردهاست. این مستند زیبا را ببینید. همچنین آهنگ درخشان «آزادی خرمشهر» را که همزمان غرور و اندوه و حماسه را در دل روشن میکند، گوش کنید.
من فکر میکنم مجیدی انتظامی مثل پدرش مردم را خوب میشناسد؛ برای همین است که با آهنگ «روز واقعه» گریستهایم و دلمان پر کشیده برای «بوی پیراهن یوسف» مجید انتظامی. هنرمند پر ادا و افادهای نیست؛ هرچند کاملاً هنر جهان را میشناسد اما آن را با اصالت مردمان سرزمینش پیوند میزند؛ برای همین است که نوای دمادم «خرمشهر» دلمان را تکان میدهد و با سوت «آژانس شیشهای» آرزوی صلح برای جهان میکنیم.
دیدگاهتان را بنویسید